دعوا در ورزش را چگونه گزارش کنیم

دیشب در انتهای کوارتر دوم  بازی بین باستن سلتیکس و بروکلین نتز که در باستن انجام میشد، کمکشی بین بازیکنان دو تیم رخ داد که منجر به اخراج سه بازیکن درگیر ماجرا شد. اینکه درگیری چطوری شروع شد، کی شروع و چه کسی اخراج شد موضوع این پست نیست. موضوع این پست نحوه برخورد گزارشگران تلویزیون باستن با موضوع بود و مقایسه اینکه اگر این اتفاق در تلویزیون دولتی ایران رخ میداد

در آمریکا

وقتی کریس هامفریز روی کوین گارنت خطا کرد و او به زمین افتاد( یا خودش را به زمین زد، الله اعلم) گزارش به این شکل ادامه یافت

گزارشگر اول: کی جی میخورده زمین؛ داور خطای فنی اعلام میکنه... اوه اوه خر تو خر میشه ؛ نه بابا راستی راستی خر تو خر میشه

ده ثانیه سکوت

گزارشگر اول: مامور انتظامات میخوره زمین

ده ثانیه سکوت

گزارشگر دوم: روی کی جی وقتی میخواست شوت بزنه فول کردن. نفهمیدم بعدش چی شد. نتونستم ببینم چی شد

گزارشگر اول: ظاهرا هامفریز یک جورایی درگیر قضیه شد

گزارشگر دوم: یونیفرم راندو گم شده

 گزارشگر اول: کل کل بین باستن و بروکلین رسما در جریانه

ده ثانیه سکوت

گزارشگر اول: داورها باید یک عالمه ویدیو نگاه کنن تا ببین چی شد.( درحالی که ویدیوی حرکت اهسته به نمایش در میاد) دو گزارشگر میگن: بزار ببینیم چی شد دقیقا.اهان . کی جی میاد و ضربه میخوره وسط صورتش و راندو میره توی صورت هامفریز

گزارشگر دوم در حالی که میخنده: هه هه هه ... اگر دعوا بشه من دوست دارم راندو طرف من باشه.( در حالی که سعی میکنه ادای راندو را در بیاره میگه) رفیق منو میزنی؛ حالا با من طرفی

گزارشگر اول: به نظر من راندو و هامفریز اخراج میشن ...بزار ببینیم داور ها نظرشون چیه

در ایران

حالا تصور کنید این اتفاق بین دو تیم بسکتبال در ایران افتاده بود و گزارشگر تلویزیون دولتی ایران داشت بازی را گزارش میکرد

به محض اینکه برخورد پیش میامد گزارشگر تلویزیون ایرانی هیجان زده میشد و میگفت: نه! نه ! نه ! این کار درست نیست ( در حالی که فریاد میزنه). ناگهان کارگردان تلویزیون دوربینی را که داره بزن بزن را نشون میده قطع میکنه و نمای عمومی ورزشگاه ( طبقه دوم که خالیه) را نشون میده

گزارشگر در حالی که داره از هیجان خفه میشه ولی سعی میکنه لحنشو پدرانه نگهداره میره بالای منبر : ببیندگان عزیز؛ ورزش دوستدان گرامی؛ عزیزان من. من شرمنده شما هستم که شما باید شاهد چنین صحنه های شنیعی در این ورزش دانشگاهی باشد. متاسفانه این نوع کارهای زشت از عده ای معلوم الحال و ورزشکار نما سر میزنه که جامعه این ورزش دانشگاهی ما را به جرثومه کثیف وجودشون اغشته کرده اند

در حالی که یک ثانیه هم فرصت نمیده که حتی نفس بکشه ادامه میده: روح ورزشی این ورزش زیبا و دانشگاهی ( شونصد بار تکرار میکنه دانشگاهی که ادم حالش از هر چی دانشگاه بهم میخوره) نباید با این کارهای کثیف اغشته بشه. بزرگترهای ما که کنار زمین نشسته اند نباید بگزارند این اتفاقات بیفته. پیش کسوت ها نور چشم ورزش ما هستند. متاسفانه بدلیل مدیریت غلط فدراسیون فعلی بسیاری از  این سروران خانه نشین شده اند و این نوع اتفاقات تلخ که شاهدش هستیم دقیقا بخاطر مدیریت دیکتاتوری اقایونی که نمیخوام اسمشون را ببرم اتفاق میافته

در این لحظه تماشاگران که از بزن بزن لذت میبرند یکصدا فریاد میزنند: بزنش اون خواهر فلان را و نیروی انتظامی گاز اشک آور میزنه. اینجاست که صدای تصویر قطع میشه و ناگهان تصویر یک گل محمدی روی صفحه تلویزیون نقش میبنه و آوای موسیقی مجاز دولتی در اتاق پخش میشه

سه روز بعد توی روزنامه مینویسند که کمیته انظباتی جلسه ای در باره رویدادهای حاشیه بازی بین فلان تیم و بهمان تیم انجام داد و طرفهای دیگر ( بدلیل عضویت در تیم ملی بسکتبال) مقداری سر زنش شدند و ازشون قول گرفته شد دیگه شیطونی نکنند