اهمیت جِری باس بودن

دکتر جری باس، مالک تیم تیم لوس انجلس لیکرز دوشنبه گذشته در پی بیماری طولانی در سن 80 سالگی در گذشت.  اینکه جری باس در کجا به دنیا آمد، کجا تحصیل کرد و چطوری میلیاردر شد شاید از حوزه بسکتبال خارج باشد  اما اینجا میخواهم در مورد تاثیری که او روی بسکتبال گذاشت حرف بزنیم 

سال 1979 بود و اوضاع ان بی ای شیر تو شیر. مشکل درامدزایی برای تیم ها و معضل استفاده گسترده از کوکایین یقه لیگ را گرفته بود. شبکه های تلویزیونی ان بی ای را تحت فشار گذاشته بودند چون بازی ها به اندازه مسابقات دانشگاهی هیجان انگیز نبود. در این وانفسا جک کنت کوک مالک لوس انجلس لیکرز آخرین امضاها را زیر قرارداد فروش تیمش را به جری باس میانداخت. تیم لوس انجلس لیکرز در آن سال امتیاز درفت شماره یک را از ان خود کرده بود .در ان زمان لیکرز گارد راس خوبی داشت و جذب سیدنی مانکریف، یکی از درفت های رده بالا، میتوانست پست گارد دو را در این تیم تقویت کند. اما جک کنت کوک در اخرین کاری که قبل از واگذاری تیم به جری باس کرد، پوینت گارد جوان دیگری را از دانشگاه میشیگان به خدمت گرفت که هم لبخند زیبایی داشت و هم بی نهایت زیبا بازی میکرد. نام این جوان اروین جانسون بود 

دکتر جری باس شخص بسیار خوش گذرانی بود. حضور در کلوب های شبانه کلاس بالا از تفریحاتش بود. این بود که تصمیم گرفت باشگاه بسکتبال را به شکلی اداره کند تا تماشاگران همانند یک کلوپ شبانه لذت ببرند. اصطلاحی " شو تایم " یا " ... دیگه وقت نمایشه " عبارتی بود که به نحوه باشگاه گردانی جری باس اختصاص گرفت. در باشگاه لیکرز در شروع بازی چراغ ها خاموش میشد و با اتش بازی و صدای موسیقی زنده بازیکنان معرفی میشدند. جری باس اولین کسی بود که گروه دختران رقاص را به زمین بسکتبال اورد تا در بین دو نیمه و وقتهای تایم اوت تماشاگران را سرگرم کنند. برنامه ریزی های او بود که پای ادم های معروف و هنرپیشه های هالیوود را به کنار زمین بسکتبال کشید و همین خودش جاذبه دیگری برای دیدن بازی لیکرز ایجاد کرد. این تغییرات کم کم به تیم های دیگر سرایت کرد و چهره لیگ را از یک رویداد ورزشی خشک به یک شب بیاد ماندنی برای تماشاگران تبدیل کرد

اما تغییر اصلی در نحوه بازی تیم بود. سیستم بازی " شو تایم"  با شخصیت اروین مجیک جانسون بسیار همخوانی داشت. بازی های لیکرز بسیار دیدنی تر از هر تیم دیگری بود.ضد حمله های سریع،  تاکید روی سرعت حمله و نهایتا همکاری مجیک جانسون با کریم عبد الجبار و جیمز ورثی در سالهای دهه هشتاد و نود مجموعه فراموش نشدنی از قهرمانی ها را برای لیکرز به همراه داشت. حضور شکیل اونیل و کوبی در قهرمانی های بعدی زیباترین بازی  ها را بوجود اورد و نهایتا در سالهای انتهایی دهه دوهزار لوس انجلس لیکرزتوانست با پاو گسال و کوبی قهرمانی های اخر خود را کسب کند

دکتر جری باس استعداد عجیبی در به خدمت گرفتن افراد موثر داشت و این با روش مدیریتی اش جور در می امد. روش کار او به این شکل بود که شخص درست را برای انجام هر کار استخدام میکرد و دستش را باز میگذاشت تا او با ازادی کامل هر چه میخواهد بکند. به خدمت گرفتن مربیانی چون فیل جکسون و پت رایلی که برایش کوهی قهرمانی به همراه اوردند نمونه موفقیت امیز این سیاست بود. استخدام مدیرانی چون جری وست که کاشف استعداد های جون کوبی برایانت بود هم از مهمترین کارهای جری باس بود.

جری باس که بیشتر دارایی اش را از طریق بازار ملک به دست اورد از مکان سالن اصلی لیکرز در اینگل وود راضی نبود. این بود که در سال 1999 در قلب مرکز شهر لوس انجلس استادیومی با بالاترین استاندار های روز ساخت و خانه لیکرز را از وزشگاه دود گرفته فووروم به خانه جدیدش در استیپل سنتر جا به جا کرد. این استادیوم اکنون خانه تیم های بسکتبال لیکرز، کلیپرز و لوس انجلس اسپارک ( تیم زنان ) است .همچنین تیم هاکی لوس انجلس کینگز هم در این سالن بازی های خانگی است را انجام میدهد. این سالن همچنین محل برگزاری مراسی چون گرمی اواردز، کنسرت های بزرگ یوتو و حتی مراسم ختم مایکل جکسون است. مجموعه استیپل ستنر و نوکیا تیاتر ( که در جنب این سالن قرار دارد) مرکزیتی برای بازسازی بافت شهر کهنه و خراب مرکز لوس انجلس را نیز پدید اورده است

اکنون که فرزندان جری باس، جیم باس و جینی باس ( همسر فیل جکسون) سکان مدیریت این باشگاه را به دست دارند و تیم لیکرز در وضع بدی در جدول غرب امریکاست  بسیاری معتقدند که سلطنت پر افتخارترین باشگاه بسکتبال دنیا و یکی از با ارزش ترین فرانچایزهای ورزش حرفه ای در دنیا رو به پایان یافته و شاید دوران دیگر دوران لوس انجلس کیلپرز است تا برای دهه  اینده تیم اول شهر فرشتگان باشد

لوگوی ان بی ای چگونه طراحی شد؟

وقتی در سال 1969 الن سیگال به کمیسونر ان بی ای لوگویی را که طراحی کرده بود نشان داد؛ گفت: این جری وست است!

الن زیگل، هفتاد و یک ساله و مالک شرکت تبلیغاتی معظم زیگل اند گیل است، ان روز را به خوبی به یاد دارد. روزی که با دیدن عکس بسیار معروف ون رابرتز ایده این لوگو به ذهنش رسید. لوگو به نظر ساده میآید. سه رنگ سفید، قرمز و آبی و بدن یک بازیکن که از چپ به راست دریبل میکند. الن به یاد دارد که والتر کندی کمیسیونر ان بی ای در ان زمان با حضور یک بازیکن در لوگوی ان بی ای مخالف بود اما همه چهل طرح ازمایشی که سیگال آماده کرده بود از عکسهای جری وست بودند. سیگال که خودش هم از طرفداران پروپا قرض بسکتبال بود شیفته حرکات جری وست فوروارد لوس انجلس لیکرز بود. دلیل مخالفت ان بی ای با حضور یک بازیکن بر روی لوگوی لیگ هیچ وقت از سوی سخنگویان لیگ تایید نشد. 

الن زیگل سال قبل از ان لوگوی لیگ بیس بال امریکا را طراحی کرده بود که دقیقا از همین رنگ ها و از یک بازیکن بیس بال در آن استفاده شده بود. رنگ های سفی، قرمز و آبی که برگرفته از پرچم آمریکاست نشان ملیت این لیگ است . جری وست در زندگینامه اش که اخیرا به چاپ رسیده میگوید: اگر این لوگو از عکس من تهیه شده افتخار بی نهایت بزرگی برای من است.

در طی سالهای گذشته بسیاری از منتقدین این لوگو علاقمند بودند که این طرح باید به روز شود ولی الن زیگل معتقد است :به نظر من جذابت این طرح به اینست که این بازیکن به هیچ وجه شبیه بازیکنان مدرن نیست و کلاسیک بودن طرح را نشان میدهد