زندگی رویس وایت، بازیکن تازه وارد هیوستن راکتس، مثل صحنه ای از فیلم سینما پارادیزو است که قهرمان داستان چهل شب و روز منتظر دختری که دوستش داشت شد. وقتی دختر بالاخره آمد او با بی تفاوتی گذاشت و رفت
بازی در لیگ ان بی ای ارزوی هر بازیکن دانشگاهی در آمریکاست. این آرزو برای نود و نه درصد این ورزشکاران هرگز جامعه عمل نمیپوشد. آن یک درصدی که شانس استخدام در تیم های حرفه ای ان بی ای را پیدا میکنند خود را جز خوش شانس ترین آدم های دنیا میدانند و از لحظه لحظه این این فرصت به بهترین شکل استفاده میکنند. این فرصتی بود که رویس وایت هرگز نتوانست از آن استفاده کند. نه به خاطر اینکه نمیخواست، یا فرصت به دست آمده را غنیمت نمیشمرد بلکه بدلیل بیماری روحی ناچار شد از آن دست بشوید
اختلال وسواسی جبری یا آبسسیو کامپالسیو دیس اوردر بیماری است که این ستاره جوان بسکتبال را از پا در آورده. ترس از میکروب که باعث میشود شخص روز چهارصد بار دستش را بشوید، ترس از آب که باعث میشود فرد با دیدن استخر قاط بزند و در موارد نادر ترس از پرواز با هواپیما. اگر به دور و برمان خوب نگاه کنیم ادم های زیادی هستند که ندانسته با این بیماری دست در گریبان هستند. این اختلال بطور خفیف در خیلی از ادم ها وجود دارد ولی وقتی شدید میشود روی تصمیم گیری های آدم ها و حتی کل زندگی شان تاثیر میگذارد. اختلال وسواس جبری در شخص مبتلی ایجاد استرس میکند و این استرس بیشتر مواقع بصورت ترس خودش را نشان میدهد.. ترس از پرواز بلایی است که گریبان رویس وایت را گرفته . انهم در شغلی که پنجاه درصد زمان کاری فرد شاغل در شهرهای دیگر صرف میشود. یک بازیکن ان بی ای بطور متوسط در سال هشتاد دو بار پرواز کند . روی وایس از حضور در کمپ تمرینی هیوستون راکتز سر باز زد، در بازی افتتاحیه هیوستون راکتز بدلیل استرس شرکت نکرد و وقتی هیوستن او را به لیگ آماده سازی فرستاد او از حضور در ان تیم سرباز زد. رویس وایت، که در اینترنت بسیار فعال است، حتی یکبار در تویتر نوشت که حاضر است از اینده شغلی اش در ان بی ای چشم پوشی کند. رویس وایت در قراردادش با هیوستن راکتز بند ها و تبصره های فراوانی را قرارداده که مرتبط با این وضعیت روحی اش است. حتی یک اتوبوس مجلل هم برای جابجا کردن اون در نظر گرفته شده که در صورت امکان برای سفرهای کوتاه استفاده شود اما در همین ماه اول لیگ رویس وایت با هیوستون راکتز مداوما در کشمکش بود
رویس وایت با قد دومتر و پنچ و پهنای دست بیست و نه سانت ( بزرگترین دست در بین همه بازیکن های درفت شده ) میتواند وزنه 84 کیلویی را سی بار پرس سینه بزند. او به عنوان بازیکن شانزدهم در دوره اول درفت شد . حیف است که آینده ورزشی چنین ورزشکار مستعدی به این زودی کوتاه شود