با اینکه بسکتبال ورزش انفرادی نیست و به نظر میرسد رکوردهای انفرادی بازیکنان اهمیتی ندارد اما چون این ورزش محل درخشش ستاره‌هاست ما دستاوردهای شخصی بازیکنان را در حد (یا حتی بالاتر از) دستاوردهای تیمی می‌ستاییم.
اما رکوردهای ورزش بسکتبال شباهتی به رکوردهای ورزش های دیگر ندارد. در ورزشهای انفرادی رکوردها به حدی به هم نزدیک هست که هر رقابت جهانی می‌تواند محلی برای شکستن رکوردهای جهان باشد. اما در بسکتبال رکوردها به حدی خیره کننده است که تصور شکستن آنها و حتی محاسبه ریاضی برای یافتن احتمال شکست انها شدنی نیست.
رکورد خیره کننده کریم عبدالجبار - مجموع بیشترین امتیاز کسب شده توسط یک بازیکن در فصل عادی- پس از چهل سال اخرین رکورد قابل شکستن بود که دیشب لبران انرا شکست اما اکنون همان هم تبدیل به رکورد غیر قابل شکست شدن.
تا دیشب رکورد بیشترین امتیاز در دست کریم بود در کتاب رکوردها فقط چهار درصد با نفر دوم - کارل ملون فاصله داشت. رکورد بیشترین ریباند متعلق به ویلت چمبرلین است که با نفر دوم - بیل راسل- یازده درصد فاصله دارد. از اینجا دیگر تفاوت ها نجومی می‌شود. رکورد بیشتر بلوک متعلق به حکیم اولایجوان است و با نفر دوم - دکمبه ماتمومبو - شانزده درصد فاصله دارد. رکورد بیشترین پاس منجر به گل و توپ ربایی در درست جان استاکتون است که با نفر دوم - جیسون کید- به ترتیب سی و یک درصد و بیست و دو درصد تفاوت دارد. هیچ کدام از بازیکنان فعال حال حاضر در لیگ حتی به نزدیکی های نفر دوم یا سوم هم نرسیده اند.
نهایتا برای درک ابهت کریم عبدالجبار اینکه برای اینکه او بتواند در سی و نه سال گذشته پر امتیاز ترین بازیکن تاریخ باشد تنها یک سه امتیازی زد. لبران برای اینکه بتواند رکورد کریم را بشکند ۲۲۳۷ سه امتیازی زد !!!!